Wandelen met het gezin: MounTeens-detectivepad op de Imberg in de Allgäu

Bertl snuift tevreden, Nelion jubelt van plezier. De kastanjebruine ruin laat zich niet van de wijs brengen door de vijfjarige die opgewonden rondspringt. Bertl laat zich zonder weerstand in zijn nek kroelen en krijgt af en toe een handvol geurig hooi in zijn mond geschoven. Bertl (foto rechts) is een Amerikaans Quarter Horse van een edele bloedlijn en heet eigenlijk Einstein's Happy Whiz.

Maar op de een of andere manier past Bertl - als koosnaam voor Albert (Einstein) - beter bij hem, want hij is het rustigste paard in de stal van de Familie Mayr. "Mam, ik ben gek op paarden," roept Nelion keer op keer enthousiast uit. Hij heeft ook meteen de vier katten en vier geiten op de boerderij in zijn hart gesloten. De boerderij "Gähwindehof" op een afgelegen heuvel boven Oberstaufen, omgeven door bergweiden en bossen, is een klein paradijs voor hem.

De boerderij-eigenaren Bettina Mayr en haar man Robert verhuisden in 2020 van Neurenberg naar Oberstaufen met hun twee kinderen Ann-Sophie en Maximilian. De gepassioneerde westernruiters Bettina en Sophie waren eigenlijk gewoon op zoek naar een plek om hun paarden te stallen. Toen ze de verkoopadvertentie voor de boerderij ontdekten, besloten ze te verhuizen naar het idyllische Oberstaufen tussen de Alpsee en het natuurpark Nagelfluhkette.

In de jaren die volgden ontstond een exclusieve Mountain Ranch met drie luxe chalets voor gasten en een paardenaccommodatie voor ruiters die hun eigen paard meebrengen. Het was eigenlijk niet gepland dat er vakantiewoningen zouden worden toegevoegd aan de stal, de rijhal en de paddocks. "Maar de boerderij zou te groot zijn voor ons alleen.

En zo ontstond de vakantieverhuur. In de bouwfase hebben we geprobeerd om alles zo natuurlijk mogelijk te maken en zoveel mogelijk de ambachtslieden uit de regio in te zetten," zegt Bettina. Duurzaamheid is een topprioriteit in de exploitatie van de boerderij, die grotendeels zelfvoorzienend is op het gebied van elektriciteit en water.

Het gezins-chalet "Lucky" met ruimte voor vier volwassenen en vier kleine kinderen straalt natuurlijke Alpine elegantie uit met veel aandacht voor details. Er is voor de kinderen een hobbelpaard, een kinderstoel en een opstapkrukje in de badkamer. Nelion heeft het stapelbed in beslag genomen en er met de rode en witte gordijnen een grot van gemaakt.

Vanaf het terras is het maar een paar stappen naar de natuurlijke zwemvijver, waar ‘molche’ (amfibieën) ronddartelen. Na een duik in het koele herfstwater warmen we op in de houten hottub en in de eigen sauna. Vanuit de twee aparte suites met eigen badkamer reikt het uitzicht tot aan de lange bergkam van de Hochgrat. In de galerij bovenin staat naast het kinderbed een hooiruif met bergweidehooi.

De geur van vers hooi is alom aanwezig op de boerderij. "We gebruiken geen minerale meststoffen of pesticiden en maaien onze bergweiden maar twee keer per jaar. Daarom bevat ons hooi meer dan zeventig verschillende wilde kruiden, grassen en peuldragers," zegt Bettina. Het liefst zouden we de hele dag onze neus in het hooi steken, maar wij zijn niet naar de Allgäu gekomen om hooi te snuiven, maar om te gaan schatzoeken.

Teamwork met de MounTeens

Dus de volgende ochtend, na een gastronomisch ontbijt met een bessensmoothie en gerookte vis, gaan we de Imberg op, een paar kilometer ten zuiden van Oberstaufen. In de winter vormen de alpenweiden van Imberg en Hündle aan de voet van de markante toppen van de Nagelfluhkette een skiërsparadijs. In de zomer genieten de bruine Allgäu-runderen van het weelderige kruidengras en actieve gezinnen van het brede aanbod aan vrijetijdsactiviteiten, van de zomerrodelbaan tot het hoge touwklimparcours.

Bij de bergstations van de kabelbanen Hündle en Imberg op een hoogte van meer dan 1.200 meter beginnen verschillende wandelroutes, waarvan sommige geschikt zijn voor kinderwagens, zoals het themapad Expedition Nagelfluh met informatie over de geschiedenis van de Allgäuer Alpen, het Alpenavonturenpad, het leerpad Wilde Bijen en de premium-wandelroutes Alpenvrijheid en Wild Water. Onze missie vandaag: de Schat van de Imberg vinden op het MountTeens Detective Trail.

Hiervoor moet Nelion op zeventien tussenstations puzzels oplossen en krijgt hij aanwijzingen die hem op een leuke manier langs een cirkelvormige route van bijna vier kilometer naar zijn doel leiden. Bij het bergstation van de Imberg-kabelbaan halen we snel een houten bol uit de machine en de kleine detective laat zijn ‘knikker’ al bij de eerste baan naar beneden suizen. Naast de houten bol voor de knikkerbanen langs het pad, zijn we gewapend met een potlood, mobiele telefoon en het detective-wandelboek.

Bij de individuele stations scannen we QR-Codes in het boekje om een hoorspel af te spelen. Al in de gondel stelden de "MounTeens" zich aan ons voor: vier nieuwsgierige dertienjarigen uit het (fictieve) bergdorp Bad Lärchenberg die samen mysterieuze zaken oplossen.

Op de Imberg MounTeens Detective Trail is deze slimme bende op het spoor van smokkelaars die tot de jaren 1960 alcohol, sigaretten en koffie van Oostenrijk naar Duitsland smokkelden in het Allgäuer grensgebied. Ze verstopten smokkelaarskisten met deze illegale goederen op geheime overdrachtspunten.

Officieel wordt het speurneuzenparcours aanbevolen voor kinderen vanaf zes jaar - de mama van de vijfjarige Nelion moest bij het ontbijt eerst even uitleggen wat een smokkelaar is. Hij tekende daarna ijverig zijn eigen schatkaart, waarop hij steeds weer controleert of we nog steeds op de goede weg waren.

Op het spoor van de smokkelaars

De eerste smokkelaarskist in het bos is snel gevonden. Raadsel oplossen, de bal in het juiste gat van de kist gooien en het bijbehorende symbool in het wandelboek noteren - en Nelion rent alweer verder door het bos vol bosbessen en bemoste wortels.

Een oude alpenherder staat als een levensgrote 2D-figuur aan de rand van het pad en vertelt over zijn vader, die nog als smokkelaar actief is geweest. En er duikt steeds een brutale marmot op, soms op zoek naar nootjes, dan weer om de waterfles of broodtrommel van MountainTeen Matteo te jatten. "Als je de tamme marmot volgt, kom je altijd uit bij de knikkerbanen," concluderen de speurneuzen.

Nelion kan bij de tussenstations haast niet wachten tot het luistergedeelte afgelopen is. De volgende knikkerbaan of smokkelaarskist ligt altijd in het verschiet, dus hij loopt steeds voorop op het brede grindpad. Bij deze wandeling vervalt voor de ouders het aloude gezeur "Ik heb geen zin meer om te lopen! Is het nog ver?" van de kinderen. In plaats daarvan wil Nelion weten: "Mam, wat is het volgende?"

Alpenherberg met uitzicht op de Alpen

Bij de bergherberg "Vordere Fluh" verlaten we het bos en kijken we over de alpenweiden uit naar de glooiende heuvels van het Weißachtal en de toppen van het naburige Vorarlberg. Nelion vindt de vierde smokkelkist en op de speelplaats wacht hem een MounTeens Challenge met een klimtractor.

Bettina van de "Gähwindehof" heeft ons de kaasspätzle van deze herberg aanbevolen. Maar het is nog te vroeg voor de lunch. Dus lopen ze verder naar de volgende speeltuin en het hoge touwenklimparcours in het bos. Dan is het zover: "Ik ben moe," klaagt Nelion. Gelukkig komt na een paar minuten lopen de vijfde smokkelaarskist in zicht en kort daarna de "Waltners Alpe", waar melk, boter, kaas en spek uit eigen productie wordt aangeboden - ideaal om een pauze in te lassen. Daarna gaat het weer bergop, zowel met de motivatie als met het pad.

Een alpenhoornblazer wacht bij een klein kruis op de top om het verhaal te vertellen van de legendarische goudschat die de smokkelaars in het gebied hebben verborgen, voordat ze werden gearresteerd. Nadat de kleine speurder de zevende smokkelaarskist in het bergwoud heeft opgespoord, ontdekt hij bij tussenstation 15 met zijn verrekijker de marmot naast het kabelbaanstation.

Met een gouden daalder in zijn poten wijst die de weg naar een hut aan. Met behulp van de symbolen in het wandelboek ontcijferen we een cijfercode voor het deurslot. Bij triomfantelijke muziek verlichten spotlights een kist vol glinsterende gouden munten: We hebben de verloren schat gevonden!

Nog net op tijd voor het onweer glijden we met de kabelbaangondel naar het dal. Nelion kijkt nog eens naar zijn eigen schatkaart: "We hebben alles goed getekend! Maar zonder mijn arendsogen zouden we niet alles hebben gevonden," zegt hij.

Bij het dalstation haalt hij zijn aandeel van de schat op met het ingevulde Detectivewandelboek, voordat we vol energie terugkeren naar de paarden en geiten op de "Gähwindehof". Missie geslaagd voor deze keer, de volgende keer pakken we de stropers op het MounTeens-speurpad op de Hündle aan.