Beieren is rijk aan beken en rivieren. Het water inspireert wandelaars wanneer het over rotsen in de bergen gutst of op steile hellingen naar beneden bruist. Naast de spectaculaire watervallen zijn ook minder bekende watervallen een bezoek waard. 16 tips - van de hoogste waterval in Duitsland tot de mini-waterval in Franken!
Wasserfälle in Bayern: 16 Tipps für Wasserfall-Wanderungen
Kuhflucht-watervallen bij Farchant: het sproeit uit de wand
Drie opeenvolgende watervallen vormen de Kuhfluchtwatervallen. Samen hebben ze een hoogte van 270 meter en behoren ze tot de hoogste watervallen van Duitsland. De naam "Kuhflucht" zou afkomstig kunnen zijn uit de Romeinse tijd, van "confluctum".
Dit verwijst naar de "samenvloeiing" van het water van de berg met de Loisach verderop in de vallei. Een andere verklaring leidt de naam af van "Kuhflack", van de koeien die hier in de zomer een plek vonden om te rusten en in de schaduw "flackten" (Beiers voor "gingen liggen"). Het water van de watervallen komt uit verschillende karstbronnen en stroomt naar beneden vanaf het plateau tussen Krottenkopf en Simetsberg.
De gemiddelde waterafvoer uit alle bronnen bedraagt ongeveer 1.500 liter per seconde. De belangrijkste bron is de Kuhflucht-bron, die rechtstreeks uit een 200 meter hoge rotswand ontspringt. Vanuit Farchant bereikt u de onderste waterval via het belevenis-bospad en de "Königsweg" in ongeveer 45 minuten. Als u wilt, kunt u in de richting van de "Weilheimer Hütte" wandelen en naar een ander uitkijkpunt gaan.
farchant.de
Röthbachwaterval in het Nationale Park Berchtesgaden: Diep gevallen…
Het is de hoogste waterval in Duitsland! De Röthbach-waterval in het Nationale Park Berchtesgaden stort over een hoogte van 470 meter naar beneden over twee grote trappen. Hij doet dit in de zogenaamde Röthwand. Deze machtige rotsbarrière, tot 700 meter hoog, scheidt het bekken van de Königsee van de Röth. Het is een plateau dat zich uitstrekt tussen het Steinerne Meer en het Hagengebergte.
U kunt de Röthbach-watervallen bereiken door een boottocht te maken over de Königssee naar het uitstappunt Saletalm. U wandelt dan langs het kleine meer Obersee naar de Fischunkelalm in ongeveer een uur. Je doorkruist dan nog een klein bos en aan het einde van de vallei ziet u de indrukwekkende Röthbach van grote hoogte naar beneden storten.
Iets meer naar het noorden stort een tweede indrukwekkende cascade de diepte in: de Landtal-waterval, met 410 meter de op één na hoogste waterval van Duitsland.
berchtesgaden.de
Steinklamm bij Spiegelau: Vreemd!
Een fascinerend natuurspektakel wordt opgevoerd in de stenen kloof in het zuiden van Spiegelau, dicht bij het Nationaal Park Bayerischer Wald. De hoofdrolspelers zijn het bulderende water van de große Ohe - een bronrivier van de Ilz -, met mos bedekte stenen in weelderig groen, gepolijste kolkgaten en een diepe kloof in het Gneisgesteente met unieke flora!
Al in 1868 rekende de geoloog Carl Wilhelm von Gümbel, lid van de Koninklijke Beierse Academie der Wetenschappen, deze kloof tot de "meest bezienswaardige natuurlijke bijzonderheden" van de Bayerischer Wald. De kloof is tot wel 100 meter diep. De diverse erosievormen zoals glad gepolijste rotswanden, stromingsgeulen en poelen en de tot twee meter diepe, maar meestal met sediment gevulde kolkgaten getuigen van de kracht van het water.
Sinds 2005 loopt er een wandelpad door de kloof. Dit is vijf kilometer lang en overwint 160 hoogtemeters. U moet hier ongeveer twee uur voor uittrekken. Het startpunt is bij de parkeerplaats in Spiegelau. Elke twee uur terugreismogelijkheid met het bostreintje vanaf Großarmschlag.
nationalpark-ferienland-bayerischer-wald.de
Schoßrinn-waterval in het Priental: vrouwenkrachtplek!
De Schoßbach is waarschijnlijk de indrukwekkendste waterval in het Prien-dal. Het water valt ruim 70 meter langs de rotswand naar beneden. Onder aanbeland vult het water een rond rotsbassin waaruit een ovale rots omhoog steekt.
De Schoßrinn-waterval ligt bij Hainbach ten zuiden van Aschau en wordt beschouwd als een belangrijke geotoop. "Schoßrinn", in geschreven Duits "Schussrinne", verwijst ook naar de houten leiding waarover water op een molenrad wordt geleid. En past daarom goed bij een waterval!
Voor esoterici heeft de ruimte rond het opvangbekken een magisch aura. Het wordt beschouwd als een ‘krachtplek’ voor vrouwen en wordt volgens het toeristenbureau vaak bezocht door vrouwen "om te pauzeren en energie op te doen". Het gezondheidsbevorderende effect van watervallen - vermoedelijk ook voor mannen - wordt bevestigd door de wetenschap: de lucht aan de voet van een waterval zou rijk zijn aan negatieve Ionen door het kolkende water. Deze stimuleren het immuunsysteem en hebben een positieve uitwerking op allergie- en astmapatiënten.
De Schoßrinn-waterval ligt ongeveer op een kilometer afstand ten noordwesten van Hainbach. Borden wijzen u de weg. U kunt ook vanuit Aschau naar de waterval wandelen via de Prientalweg. De Prien, waarin de Schoßbach uitmondt, is na de Tiroler Achen de op een naar grootste zijrivier van de Chiemsee.
chiemsee-alpenland.de
Schleifmühlklamm bij Unterammergau: watervallen voor slijpstenen
De Schleifmühl-kloof aan de voet van de Ammergauer Alpen is slechts ongeveer 500 meter lang. De uitgang ervan ligt aan de zuidwestkant van Unterammergau. De kloof heeft een hoogteverschil van 60 meter en wordt doorkruist door een beek, de Schleifmühlenlaine. Deze wilde beek wordt op haar weg door de kloof gekenmerkt door meerdere poelen en spectaculaire watervallen.
U kunt de Schleifmühl-kloof, die op de lijst van geotopen staat, verkennen via een beveiligd, gezekerd pad dat ook geschikt is voor ongeoefenden. Van de 15e tot de 20e eeuw werden in het lagere gedeelte molens geëxploiteerd, waar slijp-/wetstenen werden geproduceerd. De kiezelzuurhoudende kalksteen hiervoor werd gewonnen uit nabijgelegen steengroeven. Tegenwoordig zijn deze erkend als geotoop en zijn ze toegankelijk via een pad.
Aan het einde van de kloof is "Schneiderla's Schleifmühle" gerestaureerd en kan worden bezocht. De herberg "Schleifmühle" heeft ook een klein museum met een slijpmolen ingericht. Nieuw is ook de lange wandelroute "Het erfgoed van de slijpsteenmakers", die de voormalige slijpsteendorpen Schwangau, Trauchgau, Unterammergau en Ohlstadt en het openluchtmuseum Glentleiten met elkaar verbindt.
ammergauer-alpen.de
Geratser waterval: Oh, beek
Dit kleine juweeltje in de natuur ligt bij Gerats/Rieden, ten noorden van Rettenberg in de Oberallgäu. Verborgen in het bos vloeien de Kranzegger Bach en de Geratser Ach samen om een bruisende blikvanger te vormen. De ene bruist naar beneden over een brede, zes meter hoge rotswand, de andere stroomt, iets minder diep, over de rotstrappen heen.
Een gezinsvriendelijke wandelroute leidt hierheen vanuit Vorderburg en duurt ongeveer een uur. Loop vanaf de parkeerplaats bij de kerk richting Acker, 200 meter na een brug linksaf slaan en de borden naar de waterval volgen. Er is een klein uitkijkplatform voor bezoekers. Als u van nog meer water wilt genieten - de Rottachsee ligt op slechts twee kilometer naar het noorden en is ideaal om te zwemmen, surfen, zeilen of wandelen.
alpsee-gruenten.de
Pfersag-waterval: een vleugje Niagara!
Het paradijs ligt in Oberfranken. En twee gele torens op een blauwe achtergrond wijzen de weg! De Biedermeier-dichter Victor von Scheffel (1826 tot 1886) prees het landschap bij de Obermainbocht ooit als een tuin van God. Tegenwoordig kan dit ontdekt worden via twee langeafstandswandelroutes die gecertificeerd zijn door de Duitse wandelbond. Een van deze routes loopt bijna 50 kilometer door het rustige platteland ten noorden van de Main, tussen Michelau en Mainroth. Smalle paden kronkelen door weiden en bossen en langs charmante beek- en merenlandschappen.
Tijdens Etappe 4 van Mainroth naar Redwitz a.d. Rodach bereiken wandelaars de charmante Pfersag-waterval ten noordoosten van Ebneth. Deze valt vrij over een twee meter hoge rotstrap en is iets bijzonders: zijn hoefijzervorm doet denken aan de Noord-Amerikaanse Niagara-watervallen - zij het slechts in een bescheiden miniatuurformaat. De waterval wordt gevoed door de beek Nassbrunnen. Als er veel regen is gevallen, stroomt het water over de hele breedte van de halve cirkel, in droge tijden stroomt er slechts een smal stroompje over het midden. De Beierse Milieuautoriteit noemt de Pfersag-waterval een waardevolle biotoop en natuurmonument.
kueps.de
Lechwaterval bij Füssen: Legendarisch verspringen
Aan de zuidelijke stadsrand van Füssen zorgt de Lech voor een imposant schouwspel. De rivier stort twaalf meter en over vijf stuwtrappen de diepte in. De stuw werd tussen 1784 en 1787 gebouwd om waterkracht te gebruiken. Verderop wordt de loop van de rivier smaller en baant het water zich een weg door een diepe, smalle kloof.
De inwoners van Füssen bouwden in 1895 een loopbrug over de waterval ter ere van koning Maximiliaan II. (1811 tot 1864), de König-Max-Steg. Een borstbeeld herdenkt de naamgever. De vorst had de economie van Füssen gestimuleerd door de bouw van zijn Slot Hohenschwangau. Volgens de legende sprong de heilige Magnus op dit punt over de Lech - en ontsnapte zo aan zijn heidense achtervolgers. Het heeft een voetafdruk achtergelaten, de zogenaamde Magnus-stap. U kunt die duidelijk herkennen als een ovale depressie in de rots… Magnus zou een kluizenaar uit de 8e eeuw zijn geweest, hij wordt beschouwd als de stichter van het Füssener-klooster Sankt Mang.
Wandeltip: een prachtig pad, de Alpenrosenweg, leidt van de oude binnenstad van Füssen via het König-Max-pad naar de Alpsee en het uitkijkpunt Pindarplatz met uitzicht op de koninklijke kastelen Hohenschwangau en Neuschwanstein. Duur: 4 uur heen en terug.
fuessen.de
Zipfelsbach-watervallen bij Bad Hindelang: veel treden
De Zipfelsbach ontspringt in de Allgäuer Hochalpen ten zuidoosten van Bad Hindelang. Boven Hinterstein, op een hoogte van ongeveer 1.200 meter, stort het water 300 meter naar beneden over meerdere treden. In het dal mondt de beek uit in de Ostrach. Vooral in de lente, als de sneeuw smelt, voert deze bergbeek veel water mee en maakt dan indruk met zijn prestaties.
Het is ongeveer 15 minuten lopen van Hinterstein naar het onderste deel van de watervallen. Als u alle treden van de Zipfelsbach wilt leren kennen, moet u rekening houden met een klimtijd van ongeveer anderhalf uur. Smalle haarspeldbochten leiden steeds verder omhoog langs de waterval en naar de uitkijkpunten die een prachtig uitzicht bieden op het ruisende water. Het pad loopt nog verder naar de Zipfelsalpe die op een hoogte van 1.526 meter ligt. De Alpe heeft een gezellig terras en nodigt u uit om te genieten van snacks, koffie en gebak, inclusief de prachtige natuur van de Allgäuer bergwereld. Ervaren wandelaars met een goede conditie kunnen er nog een tocht naar de toppen Kühgundkopf en Iseler aan toevoegen.
komoot.com
Eisgraben-waterval: wilde beek in deeltijd
Het Schwarze Moor ligt in de Beierse Rhön in het drielandenpunt van Beieren, Hessen en Thüringen, ten westen van Fladungen. Het is een van de belangrijkste hoogvenen in Centraal-Europa (hoogvenen worden gevoed door neerslag, terwijl vennen worden gevoed door grondwater). Het veen wordt onder anderen ontwaterd door de Aschelbach, ook bekend als de Eisgraben. "Eisgraben", omdat er koude winden door de vallei stromen.
De tien kilometer lange beek loopt van west naar oost en mondt via de Streu, de Fränkische Saale en de Main uit in de Rijn. De Eisgraben kruist de Hochrhönstraße ten zuidoosten van het veengebied. Enkele honderden meters verderop vormt hij een waterval. Het water valt hier vier meter diep over grote, zwarte en wild door elkaar gegooide basaltblokken. Als de sneeuw smelt, kan de Eisgraben aanzwellen tot een woeste wilde beek. In de jaren 30 van de 19e eeuw veroorzaakte hij zelfs een verwoestende overstroming na hevige regenval.
Na de waterval graaft de beek zich diep in de bodem in en loopt door een zwaar uitgesleten dal. Ten noorden van Nordheim v.d. Rhön mondt de Eisgraben uit in de Streu. Meerdere wandelroutes voeren wandelaars naar de Eisgraben, bijvoorbeeld vanaf het Schwarze Moor of, met een steilere klim, vanaf Hausen.
komoot.de
Stuiben-waterval bij Oberstdorf: nevelwolk
De mooiste en grootste waterval rond Oberstdorf is de waterval Stuibenfall in het Oytal. Deze waterval bevindt zich op een hoogte van ongeveer 1.300 meter. Zij wordt gevoed door de Stuibenbach, een beek die over een drempel in het terrein onder de Käseralpe naar beneden stort. Het hoogteverschil van 25 meter scheidt het alpenterrein van het dal, het Oytal. Als de Stuibenbach veel water aanvoert, kunt u de nevelwolk al van ver zien vanaf het Oytal. In zijn verdere verloop bereikt de beek de valleibodem bij het Prinzenkreuz en mondt uit in de Laufbach. Vanaf dat moment draagt de beek de naam Oybach. "Oy" staat voor "Au" (het lage land waar water doorheen stroomt). Tot de 19e eeuw werd het Oytal gewoon "de Oy" genoemd.
De Stuibenfall kan te voet worden bereikt in ongeveer één uur vanaf het bergrestaurant "Oytalhaus” op een hoogte van ongeveer 1.000 meter, terwijl herberg Käseralpe nog eens 20 minuten verderop ligt. Het vlakke Oytal is afgesloten voor autoverkeer. De bergherberg is het best bereikbaar met de fiets. Er rijden ook paardenkoetsen naartoe. U kunt ook kickbikes huren voor de terugweg naar Oberstdorf. Die rit duurt ongeveer 20 minuten. Het "Oytalhaus" is een goed startpunt voor de vele wandelingen en bergtochten.
oberstdorf.de
Höllbachgspreng bij Lindberg: jungle-gevoel
Vlakbij Lindberg in het Nationaal Park Bayerischer Wald ligt een van de laatst overgebleven oerbosgebieden in Midden-Europa: de Hollbachgspreng. De oorsprong ervan gaat terug tot de laatste ijstijd. Het gebied wordt gedomineerd door de Großer Falkenstein (1.315 meter).
De Beierse naam "Gspreng" verwijst naar een onbegaanbaar bos en rotsachtig terrein en beschrijft dit betoverende stukje natuur met zijn steile hellingen heel goed. De Höllbach (de ‘hellebeek’) die zich een weg baant door de hoge gneis-rotswanden en als een indrukwekkende waterval de diepte in stort, heeft zijn naam verdiend: het donkere bos maakte vroeger blijkbaar een nogal dreigende indruk op mensen alsof het de ingang van de hel was.
Vandaag de dag is het een favoriete plek voor natuurliefhebbers en wandelaars. Een wild en romantisch pad leidt naar de top van de Falkenstein. In de Höllbachgspreng vind je rode beuken, esdoorns, bergiepen, sparren en dennebomen. In het kreupelhout groeien zeldzame planten zoals zevenster, zonnedauw, bergvaren en Hongaarse gentiaan. En het zeldzame zwavelmos voelt zich thuis op de rotsen.
De wandelroutes starten vanaf de parkeerplaatsen in Scheuereck, bij het Zwieslerwaldhaus en bij de Weisse Brücke. De "Igelbusse" (egelbussen) rijden er ook heen.
bayerischer-wald.de
Rissloch-watervallen bij Bodenmais: de grootste!
Het natuurreservaat Rissloch ligt tussen Bodenmais en de Großer Arber. Het is een van de landschappelijke hoogtepunten in de Arber-regio. Bewegwijzerde wandelroutes en een natuurbelevenispad leiden door de oerwoudachtige gemengde bergbossen met esdoorn, beuk, spar en denneboom. Het aandeel oude bomen en dood hout is hoog. Het hout dient als habitat voor veel soorten dieren en paddenstoelen. Spechten zoals de bonte specht, de zwarte specht of de zeldzamere drieteenspecht hameren hun holen erin en later nemen vleermuizen, duiven of dwerguilen er hun intrek.
Meerdere beken stromen samen in het Rissloch en vormen zo de Rissbach. Het water stort in een cascade omlaag in de kloof. Deze cascade is in totaal 55 meter hoog en is de grootste waterval in de Bayerischer Wald. De hoofdwaterval is maar liefst 15 meter hoog! Het natte spektakel bevindt zich bij de oostelijke ingang van de anderhalve kilometer lange kloof. Houten bruggen voeren de bezoekers over het water, dat vooral tijdens het smelten van de sneeuw en hevige regenval overvloedig stroomt.
De spelling van de naam van de kloof is bijna net zo gevarieerd als de aard ervan: Rißloch, Rissloch of Riesloch. Riss verwijst naar het geologische zwakke punt waarlangs de Rissbach zich in de loop van duizenden jaren heeft ingegraven. Diverse wandelpaden leiden naar de watervallen.
bayerischer-wald.de
Muglbach-waterval bij Bad Neualbenreuth: op het middelpunt van Europa
De Muglbach in de Oberpfälzer Wald ontspringt op de zuidwestelijke helling van de 865 meter hoge Schopfberg in Tsjechië. De beek is bijna 20 kilometer lang en beslaat een totaal hoogteverschil van 255 meter. De Muglbach kronkelt in vele bochten over een lengte van 15 kilometer door het Bad Neualbenreuther Fraisch, een klein gebied aan de voet van de Tillenberg. Trouwens: het middelpunt van Europa, dat werd berekend in de periode van het Oostenrijks-Hongaarse Rijk, ligt op de Tillenberg!
De waterval, die kort voor de afgelegen Muglmühle in vele kleine stroompjes over de bemoste rotsen stroomt, is bijzonder aantrekkelijk en bezienswaardig. De Muglbach dreef vroeger talrijke watermolens aan. De beek loopt verder langs Bad Neualbenreuth en het Sibyllenbad - een kuuroord met een natuurlijke geneeskrachtige bron met Radon- en koolzuurhoudend mineraalwater, thermale baden, overdekte baden, avonturenbaden en saunafaciliteiten - en mondt aan de Tsjechische kant uit in de Wondreb, een zijrivier van de Eger, die op haar beurt uitmondt in de Elbe.
oberpfaelzerwald.de
Trettstein waterval: bekroond spetteren
De Eidenbach is weliswaar een kleine beek in de regio Spessart-Mainland, maar is toch van groot belang! Hij heeft een natuurmonument en een waardevolle geotoop gecreëerd: de Trettstein-waterval.
Ten noorden van Gräfendorf aan de Fränkische Saale stroomt de beek door een kloof van bonte zandsteen, waar meerdere kleine watervallen zijn ontstaan. De Trettstein is hiervan de grootste en opmerkelijkste. Zes meter stort het water over een zandstenen plaat omlaag en komt schuin op de roodachtige rotsen terecht voordat het een poel vult. Honderden meters verderop mondt de Eidenbach uit in de Waizenbach, die vervolgens bij Gräfendorf uitmondt in de Fränkische Saale. Verdere waterlopen zijn de Main, de Rijn en tenslotte de Noordzee.
Er is een wandelroute naar de waterval aangelegd met houten paden en trappen. Deze route begint in de buurt van de splitsing Gräfendorf/Waizenbach/Michelau. De naam Trettstein is afgeleid van het dialect "Trätsch-Stein", wat "Spettersteen" betekent.
spessart-mainland.de
De waterval bij Haimendorf: daar zit muziek in!
De Hüttenbach is een linker zijrivier van de Pegnitz in Franken. In de loop van duizenden jaren heeft deze beek zich ingegraven in lagen van de Rhät-Lias-zandsteen (ongeveer 200 miljoen jaar oud). Ten noorden van Haimendorf klatert het vijf meter naar beneden aan de rand van harde rotsplaten die een trede vormen. De waterval is een natuurmonument en is door het Beierse milieuautoriteit aangewezen als geotoop.
Vooral in de Winter is dit een belevenis. Als het koud is, bevriest het water laag voor laag, waardoor een gordijn van ijspegels ontstaat - het lijken wel orgelpijpen! Met de wind en het kabbelende water creëren ze fascinerende geluiden. Daarom wordt de kleine waterval ook wel de "Klinkende Waterval" genoemd.
Van hieruit is het niet ver naar de lokale berg van Neurenberg, de 600 meter hoge Moritzberg. Op de top is er een horecagelegenheid en kunt u de 15e-eeuwse St. Mauritiuskapel bezoeken en een uitkijktoren beklimmen voor de vergezichten. De afstand naar de waterval vanaf het station Röthenbach Seespitze bij Lauf a. d. Pegnitz bedraagt ca. vijf kilometer. Het pad erheen leidt over weilanden, langs de herberg "Waldgasthof am Letten" en door bossen. Automobilisten kunnen parkeren in Haimendorf, op de wandelparkeerplaats Schönberg of bij de Waldgasthof.
komoot.de
